Geen BSN
De thee staat klaar naast mijn opengeklapte laptop. Ik heb de WOZ-waarde gecheckt en de jaaropgaven liggen naast mij. Ergens vind ik het een feestje om aan het einde van het programma te zien hoeveel geld wij terugkrijgen. Maar weet dat de vraag hoeveel kinderen wij hebben altijd weer een klap in mijn gezicht is.

Ik check alles en daar komt de vraag. Had u of uw partner een kind dat geboren is na 1999? Ik zie Ferres naam, geboortedatum en BSN, Lif en Sef volgen. Ik baal. Hoe moeilijk is het om het systeem zo aan te passen dat Fiene er ook bij staat? Misschien in het grijs of met overleden erbij. Maakt mij niet uit hoe, als ze er maar bij staat.

Dan volgt de vraag Had u of uw partner nog een kind dat is geboren na 1999? JA, Fiene! Waarom staat deze vraag er? Ik vink JA aan. Ik tik Fienes naam in. BSN… tja heeft zij dat? Fiene moest aangegeven worden bij de gemeente. Zij had vier minuten een eigen hartslag, zij had geleefd. Maar of zij een BSN heeft gekregen? Ik denk na en weet dan het harde antwoord weer. Een BSN had zij niet nodig. Ik haal haar naam weer weg en vink het vakje NEE aan.

Een fictieve naam, een nummer
Een BSN had zij niet nodig. Geen doktersbezoeken, geen inschrijving op een basisschool, BSO of ooit een baan. Ik weet het, het is zoals het is maar pijnlijk is het wel. Bij het aanvinken van de NEE herinner ik mij het telefonisch gesprek met de zorgverzekeraar weer. Een vriendelijke meneer neemt op. “Dit zijn haar gegevens meneer, ze is overleden.” Hij helpt mij netjes verder, haar naam hoeft hij niet. Ze krijgt een fictieve naam, een nummer. Zo worden alle onderzoeken en gesprekken over haar doodsoorzaak geregistreerd, gedeclareerd. Ik heb de energie niet om boos te worden en vraag vriendelijk of hij de fictieve naam wil veranderen in Fiene. Gewoon om mij een fijn gevoel te geven. Helaas, het kan niet. Bedankt meneer voor het meedenken en uw eerlijkheid. Soms is een leugentje om bestwil echt een hele goede keuze.

Keiharde brieven
De brieven na Fienes overlijden vond ik hard, keihard. Systemen zijn niet gebouwd voor kinderen die overlijden. De brief van mijn werkgever Gefeliciteerd met de geboorte van uw kind. Uw verlof eindigt op… vond ik de meest confronterende. Woest was ik en ik merk dat ik er nóg boos van word. Heb je de kaart gezien die ik heb gestuurd? Het sterretje voor haar geboortedatum, de tekst in de kaart over de begrafenis? Daar waren ze ook achter gekomen en de andere brief zou ik de volgende dag ontvangen. Geen belletje dat ik de eerste brief niet moest openen, geen excuus, niets.

Dan de brief van de zwangerschapsgym. De felicitatie, de datum van de laatste cursusdagen en het ontmoeten van alle baby’tjes. Voor mij zat dat er even niet in.

De pijn, het verdriet, de onmacht, de angst dat niemand je zal begrijpen… de brieven hielpen niet.

Fleur

Over Fleur

Fleur de Wilde -van Schalkwijk (1983): is getrouwd met Niels en samen zijn zij de trotse ouders van Fiene* (2011), Lif en Sef (2012) en Ferre (2017). Fiene* overleed kort na de bevalling aan, wat later bleek, een aangeboren longafwijking. Werkt als schoolmaatschappelijk werker binnen de Jeugdgezondheidszorg, is dol op koken, sporten en fotograferen.