Een jaar zonder Sue
Het allermooiste en allerbeste dat ons is overkomen. Dat ben jij. Het is precies een jaar geleden dat je geboren werd, lieve Sue. We zijn door jouw komst voor het eerst papa en mama geworden. Het meest prachtige cadeau dat jij ons ooit hebt kunnen geven. We hebben je een jaar geleden op deze dag, en de dagen die daarop volgden, zo veel als mogelijk was vastgehouden, geknuffeld, kusjes gegeven en tegen je gekletst. We hebben de meest prachtige foto’s samen met jou gemaakt. Allemaal ergens in de hoop dat dit alles toch niet waar zou zijn. Dat het één grote en heel slechte film zou zijn. Dat het uiteindelijk allemaal wel goed af zou lopen of goed zou komen. Maar dat deed het niet. Je bleef stil…
Slechte film
Op deze dagen, naar jouw geboortedag toe, lijkt het wel alsof de wond die langzaam aan het helen was, weer volledig wordt opengerukt. Alle emoties van toen: de angsten en het heftige verdriet – ze lijken weer vrij spel te krijgen.
Ik beleef alles deze dagen van moment tot moment opnieuw. Ik weet nog precies wat er zich per minuut in die slechte film afspeelde. Ik voel de pijn van het allereerste begin. De leegte, die intense hartenpijn van het jou moeten missen. Ons mooie meisje met je blonde krulletjes.
Feestdagen
En wat zijn het dagen van tegenstrijdigheden. Eerst de feestdagen die normaal voor mij in teken staan van het bij elkaar zijn, de warmte en de gezelligheid. Hoe kan ik dat nou zo voelen als jij er niet bent? Een mooi bloemstuk regelen voor op jouw plekje, maar dat eigenlijk helemaal niet willen doen, want we hadden het allermooiste verjaardagscadeau voor jou moeten uitkiezen. Het bestellen van jouw verjaardagstaart en het kopen van slingers en ballonnen. We vieren jouw dag, maar het voelt helemaal niet als een feestje we jou daarbij zo moeten missen.
Voor jou
Toch doen we het allemaal maar. Voor jou. Ergens met tegenzin en met een grote brok in onze keel en tranen in overvloed.
Je bent en blijft altijd ons meisje. En jij verdient het allermooiste en allerbeste dat er bestaat.
Over Myrthe
Myrthe Oudenaarden ('85) woont met haar lief in Nieuwerkerk aan den IJssel. Ze is mama van Stevie 'Sue'* (30-12-2017) 'Sep' Louie (13-04-2019) en 'Ted' Freekie (19-04-2021) en werkt als kleuterjuf op een basisschool. Na het verlies van Sue leert zij ontzettend veel van het leven en gebruikt deze leerervaringen als inspiratie voor het schrijven.