Dit boek is door de auteurs opgedragen aan ouders van overleden kinderen. Troost is een belangrijk thema. De schrijvers zijn allen rouwdeskundige en vertellen op verschillende manieren betrokken bij de dood, ook van heel jonge kinderen. En allemaal vertellen zij met begrip en discretie over hun ervaringen daarmee. De samenstellers creëerden met grote zorg en liefde een boek met ervaringsverhalen en ontroerende, soms literair geschreven gedichten. Over alle schrijvers wordt kort verteld in hoeverre ze bij het onderwerp betrokken zijn. Het boek is ook een warm pleidooi om de namen van de overleden kindjes te blijven noemen, want, zoals Marinus van den Berg in zijn inleiding zegt: 'De naam noemen doet pijn, niet noemen nog meer pijn.'