Mijn buik is leeg,
mijn hart gebroken
en toch ben ik,
trots als een pauw.

Dit verlies
voelt zo oneerlijk.
Tranen vloeien
als ik denk aan jou.

Mijn lieve Lynn
je was zo welkom,
maar helaas,
’t mocht niet zo zijn.

Lieve Lynn,
blijf je dichtbij ons?
Wat doet het leven
soms toch pijn…

♡Mama-Ri