Een magische datum: de uitgerekende datum. Als zwangere leef je vaak naar dat ene moment toe, die wonderlijke dag die op de horizon voor je ligt. Als je echter je kindje verliest tijdens de zwangerschap, zoals ik heb ervaren, krijgt die uitgerekende datum een heel andere lading.
18 april 2023 was de uitgerekende datum van mijn dochter Moon. 2 december 2022 was echter de dag dat zij geboren werd en wij afscheid van haar moesten nemen. 19 weken oud is ze geworden, al weten we niet precies wanneer haar hartje is gestopt met kloppen. De uitgerekende datum was nog zo ver weg, dat die stip op de horizon als een druppel op een hete auto verdampte en verdween.
Als je een kindje verliest en in een rouwproces terecht komt, is het de eerste tijd overleven. De dag doorkomen, weer een dag doorkomen. Eventueel zorgen voor de kinderen die er al zijn en anders is het al heel wat als je zelf drie maaltijden hebt gegeten en je je haar hebt gekamd. De dagen kropen voorbij en de datum kwam steeds dichterbij. Het was een soort volgende fase in het hele proces, onontkoombaar maar ook onmisbaar. De dag waarop zoiets wonderlijks en prachtigs had moeten gebeuren was geworden tot een dag van wrang verdriet.
Onze ouders hadden een weekend in Gent voor ons betaald, een overnachting in een oud klooster. Vreselijk lief en ook heel fijn om in een omgeving te zijn waar een soort berusting over je heen valt door de stilte die iedereen aanhoudt. Samen met mijn partner heb ik een maanbloem in de grond gestopt voor onze Moon, in de kloostertuin onder een oud boogje dat zo uit een prentenboek van Anton Pieck kon komen. Ook hebben we samen een kaarsje gebrand in een grote kerk en heb ik een gedichtje voor haar geschreven dat we daar hebben neergezet. We zijn er doorheen gekomen, maar daar is alles dan ook mee gezegd.
Toen ik weer zwanger werd, was de uitgerekende datum 19 april. Eén dag na die van Moon, hoe was het mogelijk! En ergens gaf me dat ook steun. Het voelde als een tweede kans, alsof Moon zei: ‘Mama, je gaat het gewoon nog een keer proberen. Je gaat het doen. En het gaat je lukken, je kan dit.’
Hoe die zwangerschap verliep, dat is weer een ander verhaal waar ik nog bladzijden over vol kan schrijven. Maar 18 april zal voor altijd de datum van mijn dochter Moon blijven. De dag dat ergens daar in Gent hopelijk jaar in jaar uit een prachtige maanbloem zal uitkomen.
Over anouk
Anouk Faasse, moeder van Mala (4), Moon(*) en Misha (1). Ze werkt als dramatherapeut in de specialistische ggz en voer daarnaast haar eigen praktijk. Ze is een gepassioneerd mens met een hongerig brein, en houd zich graag bezig met allerlei hobby's en projecten! Schrijven is voor haar een uitlaatklep en manier om haar gedachten en emoties te verwerken.