De baby gaat zeer waarschijnlijk overlijden

Het is duidelijk dat de baby levend geboren zal worden, behandeld moet worden en in zeer ernstige conditie is. Deze situatie is beslist anders dan situaties van overlijden in de buik of tijdens/kort na de geboorte. Bij het begeleiden van het proces van geboren worden en de eerste kennismaking, staat de optimale opvang van de baby voorop. In nauw overleg tussen gynaecoloog en kinderarts wordt afgesproken hoe de geboorte eruit zal zien. Creëer herinneringsmomenten. Stimuleer en faciliteer contact tussen ouders en hun baby, hoe kort ook en maak foto’s van dit moment.

In de ideale situatie vindt de opvang van de baby plaats op de kamer van de moeder. Dit kan helaas niet altijd en kan ook niet in alle omstandigheden geregeld worden. Als moeder en kind moeten worden gescheiden, gaat over het algemeen de vader met de baby mee. Moedig hem aan om, waar mogelijk, de baby aan te raken, tegen hem/haar te praten en foto’s te maken. Zorg dat de moeder nooit alleen gelaten wordt en dat ze steeds informatie krijgt over het verloop van de opvang, ook als er nog weinig over de toestand te zeggen is. Voor de moeder is dit van groot belang.

De moeder dichtbij haar baby

Zodra de medische situatie van moeder dit toelaat, wordt ze naar haar baby gebracht, met rolstoel of bed. Dit kan het beste begeleid worden door een obstetrie-verpleegkundige. Zij kan de conditie van de moeder bewaken, handelend optreden als dit nodig is maar vooral de kennismaking begeleiden als de NICU-verpleegkundige te druk is met de verzorging van de baby. Ook is het prettig als verpleging en ouders dezelfde informatie horen en zien, waardoor er later gemakkelijker over gesproken kan worden.

Laat ouders foto’s en filmpjes maken van de baby, in overleg met de NICU-verpleegkundige. Laat de moeder zo snel mogelijk starten met kolven als ze borstvoeding wil geven. Uit de praktijk blijkt dat de moeder hierdoor het gevoel heft echt iets voor haar baby te kunnen betekenen. Het versterkt de binding en moedermelk is aangepast op de zwangerschapsduur.

Onzekerheid, twijfel en angst

Onzekerheid, twijfel, angst en misschien ook schuldgevoelens overspoelen de ouders. Geef ruimte deze gevoelens te bespreken. Moedig aan tot het stellen van vragen en geef zo eerlijk mogelijk antwoord. Licht medisch maatschappelijk werk of een medisch psycholoog in en laat de ouders weten dat elke ouder onder deze omstandigheden extra ondersteuning goed kan gebruiken.

Ook nu is het belangrijk om voor zoveel mogelijk tastbare herinneringen te zorgen. De NICU-afdelingen in Nederland zijn dit gewend en bieden legio mogelijkheden. Ga, indien nodig voor je afdeling, op zoek naar deze mogelijkheden en probeer van deze opties zoveel mogelijk in het eigen ziekenhuis geïmplementeerd te krijgen. Benoem een (klein) team dat het opzetten hiervan op zich neemt zodat alle kennis en kunde centraal verloopt.

Moedig de ouders aan om te starten met een 'babyboekje'. Een aantal ziekenhuizen biedt 'het couveuse dagboek' zie handige websites . Elk ander mooi boekje of schrift is ook geschikt. De ouders kunnen hierin de dingen opschrijven over hun kind, maar ook hun eigen emoties aan het papier toevertrouwen. Dit kan een goede manier zijn om de emoties te doorleven en is ook een onderdeel van een latere herinnering. Ook zorgverleners kunnen hierin hun observaties en bevindingen opschrijven.