Categorie: In de media

Trouw: Koppel abortus los van de grens voor levensvatbaarheid

Trouw: Koppel abortus los van de grens voor levensvatbaarheid

Diagnostiek

Dat artsen premature baby’s eerder kunnen behandelen is mooi, maar niet voor ouders die voor de keuze komen te staan om een zwangerschap af te breken. Als de behandelgrens in de Abortuswet naar beneden gaat. moeten zij eerder een keuze maken

Het had een mooie dag moeten zijn. Roos Bodewes en haar man gaan naar het echocentrum in Groningen voor de 20-wekenecho. “De echoscopist gaf al vrij snel aan dat ze de kleine hersenen van ons kindje niet in beeld kon brengen en verwees ons door naar het UMC Groningen. Daar konden we gelukkig de volgende dag terecht, maar ook daar werd niet duidelijk wat er met ons kindje aan de hand was.”

Lees hier het gehele artikel

© Trouw

tekst Cindy Cloin
foto Reyer Boxem

Trouw, 9 februari 2022

lees meer...
Trouw: Als de behandelgrens voor vroeggeboorte naar beneden gaat

Trouw: Als de behandelgrens voor vroeggeboorte naar beneden gaat

Medische ethiek.

Als de behandelgrens voor vroeggeboorte naar beneden gaat, moeten zij eerder een keuze maken. Dat artsen premature baby’s eerder kunnen behandelen is mooi, maar lastig voor ouders die voor de keuze komen te staan om een zwangerschap af te breken. Als de behandelgrens voor vroeggeboorte naar beneden gaat, moeten zij eerder een keuze maken.

Lees hier het gehele artikel

© Trouw

Tekst: Cindy Cloin
Beeld: Reyer Boxem

Trouw, 9 februari 2022

lees meer...
AD: Altijd verbonden is een avond vol rouw en connecties

AD: Altijd verbonden is een avond vol rouw en connecties

‘Wij zijn net zo goed de ouders van onze sterrenkinderen’

NIJMEGEN – ,,Het grijpt me bij de keel. Het is zo heftig’’, klinkt er uit het publiek in Cultuurhuis De Lindenberg in Nijmegen. Hier was zaterdagavond het benefietconcert Altijd Verbonden; een ode aan ‘stil’ geboren kinderen. Voor organisator Daisy van Bekkum (35) uit Beneden-Leeuwen viel deze avond alles precies op z’n plek.

Lees hier het gehele artikel

© AD

Tekst: Mirte van Rooijen
Beeld: Flip Franssen

AD, 11 juli 2021

lees meer...
Kraamsupport: kraamzorg in tijden van rouw

Kraamsupport: kraamzorg in tijden van rouw

Ook als een kindje stil wordt geboren, of vlak na de geboorte overlijdt, hebben ouders recht op kraamzorg.


Sanne Verhoeff schreef een mooi artikel voor vaktijdschrift KraamSupport over wat kraamverzorgenden in deze periode kunnen betekenen. Je leest het artikel hier. 

Een kraamverzorgende maakt tijdens haar werk mooie, maar helaas ook verdrietige momenten mee. Ook als een kindje stil wordt geboren, of vlak na de geboorte overlijdt, hebben ouders recht op kraamzorg. Als zorgprofessional kun je veel betekenen, al is het begeleiden van ouders die te maken krijgen met babysterfte geen gemakkelijke taak. Stille Levens|Kenniscentrum Babysterfte biedt waardevolle praktijkinformatie, samengesteld door ouders en geboortezorgprofessionals.   

In 2000 overleed het pasgeboren zoontje van Jeannette Rietberg, Carel, aan de gevolgen van een te laat ontdekte Groep B Streptokokkeninfectie. “Ik was in één klap ervaringsdeskundige”, schrijft ze op de website van Stille Levens. Ze kwam erachter dat er op dat moment in Nederland geen centraal punt was voor ouders die te maken krijgen met het overlijden van hun baby. ‘Zelf had ik een enorme informatiehonger. Ik was nog jong en had geen enkel referentiekader over de dood. Het aspect rouw kende ik helemaal niet. Toen Carel overleed, kreeg ik een informatieboekje mee van het UMC Groningen en dat was het.’ Inmiddels is Jeannette bestuursvoorzitter van Stille Levens. Dit kenniscentrum bestaat in juni vijf jaar en ondersteunt ouders die te maken krijgen met het overlijden van hun baby. Voor veel situaties en problemen waar ouders tegenaan lopen, zijn praktische brochures gemaakt. De website biedt tevens informatie over rouw en er is en muziekoverzicht via Spotify te beluisteren. Daarnaast is er informatie te vinden voor zorgprofessionals. 

Bijzondere positie

Jeannette: ‘Kraamverzorgenden kunnen te maken krijgen met twee situaties; ze komen terecht in een gezin waar net een baby’tje is overleden, of ze komen in een gezin waar een volgende baby is geboren en waar de rouw van een eerder overleden baby weer naar boven komt. In beide gevallen neemt de kraamverzorgende een bijzondere positie in; ze is een van de weinige personen die op dat moment zo dichtbij is. Ze is continu in de buurt, ziet de tranen van de kraamvrouw, de wanhoop van de vader. Bij een nieuwe zwangerschap en de daarop volgende kraamtijd kan veel verdriet naar boven komen. Het besef; dit heb ik de vorige keer gemist. Wat is mij overkomen? Een kraamverzorgende moet kunnen omgaan met die ontlading van overbezorgde ouders. Dit is geen gemakkelijke taak. Doorgaans zetten kraambureaus hiervoor een wat meer ervaren kraamverzorgende in’, vertelt Jeannette. ‘Toch is het fijn als alle kraamverzorgenden weten wat je kunt verwachten onder dergelijke omstandigheden.’

Steun bieden

Het zoontje van Kristel Gosens, Arthur, werd in 2017 stil geboren. ‘De zwangerschap was voldragen, mijn vliezen braken en Arthur overleed. Opeens bleek er sprake te zijn van zwangerschapsvergiftiging’, vertelt Kristel. Na Arthur kreeg ze nog twee kinderen; Casper en Mathilde. ‘Om heel eerlijk te zijn wist ik niet eens dat ik recht had op kraamzorg nadat Arthur overleden was. Ik vroeg me ook echt af waarom dit nodig was, er was toch geen baby? Achteraf bleek kraamzorg juist heel fijn en waardevol te zijn. Onze kraamverzorgende kon heel goed omgaan met onze emoties. Daarnaast vond ik het heel fijn dat er voor ons gezorgd werd, ze kookte zelfs voor ons. Ons hoofd stond ook helemaal niet naar nadenken over eten. Daarnaast was ze er als steun, ik kon mijn verhaal doen bij haar. We mochten ons zoontje mee naar huis nemen, hij heeft nog in zijn wiegje gelegen. Ik vond het wel spannend om hem aan te raken, zo fragiel. Samen met de kraamverzorgende hebben we Arthur aangekleed. We behandelden hem als een volwaardig kindje, we hebben zelfs gekeken op wie hij leek.’ Kristel had veel behoefte aan het uitwisselen van ervaringen en vond in eerste instantie weinig informatie in Nederland. ‘Voor mij was het heel belangrijk om het onderwerp bespreekbaar te maken.’ Inmiddels is Kristel vaste blogger voor Stille Levens. 

Herinneringen maken 

Kristel vond het enorm waardevol dat ze goed kon praten met haar kraamverzorgende. Ze zorgde er tevens voor dat er mooie herinneringen werden gemaakt, een advies dat ook op de site van Stille Levens te vinden is onder het kopje zorgverlener. “Het ophalen van herinneringen, het hebben van een aandenken aan een overledene en het opnieuw kunnen voelen van de bijbehorende emoties is van essentieel belang in het rouwproces na een sterfte.” Kristels kraamverzorgende schreef tekstjes gericht aan Arthur in de kraammap. ‘Bijvoorbeeld; papa en mama zijn vandaag erg verdrietig. Ik lees de map nu nog weleens. Ze had ook een mooie schriftje meegenomen voor het bezoek. Daar denk je zelf op zo’n moment helemaal niet aan, je wordt enorm geleefd. Het is heel fijn als iemand dan jouw tijd bewaakt, dat er even voor jou wordt nagedacht.’ 

Emoties

Die behoefte aan praktische ondersteuning in tijden van rouw heeft ook Antoinette Bakker ervaren. Zij is nu achttien jaar kraamverzorgende en vier keer kraamde zij bij een gezin waar het kindje stil geboren werd. Ondanks het verdriet vond zij het mooie ervaringen. Rust creëren in huis is volgens haar een van de belangrijkste dingen. ‘Als je kindje overlijdt, komt er zoveel op de ouders af. Ze moeten in een korte tijd veel beslissingen nemen, terwijl hun hoofd daar helemaal niet naar staat. Denk aan het regelen van een begrafenis of crematie, of het versturen van de rouwkaarten. Daarnaast is de moeder gewoon kraamvrouw en zijn er de standaard controles die moeten gebeuren. Omdat je als kraamverzorgende niet emotioneel betrokken bent, kun je goed helpen.’ Dat betekent volgens haar echter niet dat je geen emoties mag tonen. Ook zij huilde weleens mee. ‘Wij zijn immers niet van steen. Wees daarom niet bang voor je emoties, ze mogen er zijn.”

Stille Levens 

Op de website van Stille Levens zijn diverse brochures te downloaden of in grotere aantallen te bestellen. Denk bijvoorbeeld aan de brochures “Afscheid nemen van je baby”, “De uitvaart van je baby” of “Je relatie na het verlies van je baby”. De nieuwste brochure gaat over zwangerschapsbeëindiging bij een gewenste baby. Volgens bestuursvoorzitter Jeannette een moeilijk proces omdat ouders de keuze hebben moeten maken. ‘Daar worstelen ze soms mee en het kan zijn dat dit verdriet bij een volgende zwangerschap weer naar boven komt.’ 

Stille Levens bestaat inmiddels vijf jaar en virtueel is het kenniscentrum drie jaar in beeld. Jeannette: ‘We worden steeds beter gevonden, bijvoorbeeld ook door uitvaartorganisaties. Bij ziekenhuizen zouden wij nog beter in beeld kunnen komen zodat alle geboortezorgverleners ons weten te vinden. We zetten ons honderd procent in, vanuit kennis en ervaringen van zowel ouders als zorgverleners. Zorgverleners zijn als het ware de ambassadeurs voor het werk dat wij doen, wij vinden het fijn als zij naar ons doorverwijzen.’

Bron: Met dank aan Kraamsupport / tekst: Sanne Verhoeff

Verkrijgbaar in de Stille Levens webshop voor zorgverleners:

Kraamdossier Geboren Afscheid

Kraamdossier geboren afscheid

Ouders die te maken krijgen met het overlijden van een baby rondom de geboorte, hadden zich de kraamtijd zo anders voorgesteld. Het is heel onwerkelijk om een kraamtijd in te gaan met lege armen en zonder geliefde baby. Het kraamdossier ‘Geboren Afscheid’ is voor de kraamverzorgende een leidraad voor deze periode. Naast uitgebreide informatie over wat ouders kunnen verwachten van deze specifieke kraamzorg, bevat dit dossier ook fragmenten van ervaringen van andere ouders. Ook biedt het ruimte voor de kraamverzorgende om afspraken te noteren en rapportages bij te houden. Voor ouders is er ruimte voor het opschrijven van ervaringen en gevoelens. Hierdoor wordt ‘Geboren Afscheid’ voor ouders een document van blijvende waarde.

Ga naar de webshop voor zorgverleners 

lees meer...
Kraamsupport: Kraamzorg verlenen in een gezin waar de baby stil werd geboren

Kraamsupport: Kraamzorg verlenen in een gezin waar de baby stil werd geboren

Casus: Stilgeboren

Antoinette Bakker (61 jaar) is achttien jaar kraamverzorgende. Vier keer kraamde zij bij een gezin waar de baby stil werd geboren. In KraamSupport, het vakblad voor kraamverzorgenden, vertelt ze erover. “Het klinkt misschien gek maar ondanks het verdriet, vond ik het mooie ervaringen. In een heel kwetsbare periode kun je zo’n gezin bijstaan.”

kraamverzorgende Antoinette

De manier waarop was in elk gezin anders. “Soms hielp ik door veel met de kraamvrouw te praten, andere keren was ik juist meer op de achtergrond. Ik tast altijd af wat een gezin op dat moment nodig heeft.”

“Kramen in een gezin waar het kindje stil geboren is, gaat altijd in goed overleg met de werkgever”, vertelt Antoinette. “Je krijgt een speciaal zorgplan opgestuurd en je wordt voor deze periode ‘losgeweekt’ van andere diensten. Dit houdt in dat ik niet ook nog naar een ander gezin moet, dat gaat nu eenmaal niet samen. De afdeling planning vraagt aan het gezin of ze het fijn vinden als ik in uniform kom, of juist niet. Meestal doe ik alleen mijn jasje aan. De eerste dag ga ik wel een beetje met lood in de schoenen naar zo’n gezin toe, het is natuurlijk een hele verdrietige situatie. In mijn hoofd ben ik ermee bezig dat ik het gezin condoleer en niet per ongeluk feliciteer. Zodra ik binnenstap is het aftasten, wat hebben ze nodig van mij?”

Rust

Rust creëren in huis is volgens Antoinette een van de belangrijkste dingen. “Als je kindje overlijdt, komt er zoveel op de ouders af. Ze moeten in een korte tijd veel beslissingen nemen terwijl hun hoofd daar helemaal niet naar staat. Denk aan het regelen van de begrafenis of crematie, of aan het versturen van rouwkaarten. Daarnaast is de moeder ook gewoon kraamvrouw en zijn er de standaard controles die moeten gebeuren. Omdat je als kraamverzorgende niet emotioneel betrokken bent, kun je heel goed helpen.” Het is volgens Antoinette onder andere heel belangrijk dat de kraamvrouw voldoende slaap krijgt. “Als dit niet lukt, overleg ik met de verloskundige of de huisarts of er eventueel medicatie nodig is. Daarbij overleg ik altijd met het gezin wat ze van mij verwachten; vaak heb ik dat zelf snel in de gaten. De meeste kraamverzorgenden hebben daar sowieso wel oog voor.” 

Praktisch

Wat Antoinette vooral heeft gemerkt in de gezinnen met een stil geboren kindje waar zij kraamde, is dat zij vooral behoefte hadden aan praktische ondersteuning. “Huishoudelijke taken zoals boodschappen doen, de vaatwasser uitruimen maar ook het regelen van een rolstoel voor de kraamvrouw op de begrafenis als dit nodig is. Als zij met een huisarts of verloskundige willen praten, dan bel ik ze voor een afspraak. Op die manier hoeven de ouders hier zelf niet over na te denken en kunnen zij zich helemaal richten op het afscheid van hun kindje.” Dat afscheid ziet er in elk gezin anders uit. “In mijn geval was het kindje twee keer bij de gezinnen thuis tijdens de kraamweek, en twee keer in het uitvaartcentrum. De gezinnen waar het kindje thuis was, vonden het heel fijn dat ze het nog even konden zien wanneer ze wilden. Af en toe pakten ze het op, of ze namen het nog even tussen zich in. Er kwam ook een fotograaf langs om foto’s te maken. Die kleine herinneringen maken is belangrijk, je kunt het immers nooit meer overdoen. Op een gegeven moment is het ook goed als de begrafenis of crematie daar is. Zelf ben ik bij drie begrafenissen geweest en achteraf heb ik bloemen gestuurd voor bij het grafje. Dit hoeft natuurlijk niet maar dit is wat ik doe. Eén toespraak van een vader is me goed bijgebleven. Hij zei dat hij eigenlijk nog niets over zijn kindje kon zeggen, omdat hij niet de kans had gekregen om het te leren kennen. Dat is heel verdrietig.” 

Omgaan met emoties

Ook Antoinette huilde weleens mee in de gezinnen met een stil geboren kindje. “Wij kraamverzorgenden zijn immers niet van steen. Een tip aan andere kraamverzorgenden is dan ook: “Wees niet bang voor je emoties, ze mogen er zijn. Je bent ook maar eens mens”. Ik denk dat mijn collega’s dit alleen maar kunnen beamen. Als je als kraamverzorgende denkt dat je het niet aankunt, doe het dan vooral niet. Daar heeft een gezin immers ook niets aan. Ik merk dat de kraamvrouwen het heel fijn vonden om hun verdriet te delen, wees ook vooral niet bang om vragen te stellen.”

Na zo’n emotionele kraamweek is het volgens Antoinette belangrijk de gebeurtenissen een plekje te geven. “Ik zorg ervoor dat ik het niet meeneem naar een ander gezin, daarom moet ik het ook altijd even verwerken. De ene keer komt zoiets harder binnen dan de andere keer, geef dit ook aan bij je werkgever. Mijn ervaring is namelijk dat kraamverzorgenden heel goed voor anderen zorgen, maar minder voor zichzelf. Zorg dus goed voor jezelf en neem de tijd!” 

Bron: Met dank aan Kraamsupport / tekst: Sanne Verhoeff

Verkrijgbaar in de Stille Levens webshop voor zorgverleners:

Kraamdossier Geboren Afscheid

Kraamdossier geboren afscheid

Ouders die te maken krijgen met het overlijden van een baby rondom de geboorte, hadden zich de kraamtijd zo anders voorgesteld. Het is heel onwerkelijk om een kraamtijd in te gaan met lege armen en zonder geliefde baby. Het kraamdossier ‘Geboren Afscheid’ is voor de kraamverzorgende een leidraad voor deze periode. Naast uitgebreide informatie over wat ouders kunnen verwachten van deze specifieke kraamzorg, bevat dit dossier ook fragmenten van ervaringen van andere ouders. Ook biedt het ruimte voor de kraamverzorgende om afspraken te noteren en rapportages bij te houden. Voor ouders is er ruimte voor het opschrijven van ervaringen en gevoelens. Hierdoor wordt ‘Geboren Afscheid’ voor ouders een document van blijvende waarde. 

Ga naar de webshop voor zorgverleners 

 

Met dank aan Kraamsupport

lees meer...
Vakblad Nataal: De impact is groot net als bij elk ander verlies van een kind

Vakblad Nataal: De impact is groot net als bij elk ander verlies van een kind

Nieuwe brochure over zwangerschapsbeëindiging bij een gewenste baby.

Dagelijks staan er mensen voor de moeilijke keuze om de zwangerschap van een gewenst kind te beëindigen. Stille Levens | Kenniscentrum Babysterfte schreef een prachtige brochure die ouders informeert en mogelijkheden schetst om het afscheid zelf vorm te geven.
Tekst: Eveline van Herwaarden

Naar aanleiding van onze nieuwe brochure ‘Zwangerschapsbeëindiging bij een gewenste baby’ schreef journalist Eveline van Herwaarden dit mooie artikel voor het vakblad voor de beroepsgroepen rond de pre- en postnatale dienstverlening. Ze interviewde Jeannette Rietberg, bestuursvoorzitter van Stille Levens, en Jeroen van den Brink, die zeven jaar geleden afscheid moest nemen van dochter Eline.

Dagelijks staan mensen voor de moeilijke keuze om de zwangerschap van een gewenst kindje te beëindigen. Stille Levens – Kenniscentrum Babysterfte schreef een brochure die ouders informeert en mogelijkheden schetst om het afscheid zelf vorm te geven.

“We kregen signalen van ouders en verloskundigen dat er behoefte was aan een brochure over dit onderwerp”, zegt Jeannette Rietberg, bestuursvoorzitter van Stille Levens en moeder van Carel* in het artikel. De stichting heeft al een groot scala aan brochures en informatie ontwikkeld. Maar voor zwangerschapsbeëindiging bij een gewenst kindje was er nog niets. Rietberg: “Voor deze groep ouders is sowieso minder aandacht. Ze krijgen geen kraamzorg en meestal minder nazorg van de verloskundige, terwijl zij door een vergelijkbaar proces gaan als anderen die een voldragen baby verliezen. Stille Levens wil informatie en steun bieden aan iedereen die het overlijden van een baby meemaakt, ongeacht de zwangerschapsduur. We zien op onze social media-kanalen dat de brochure goed wordt ontvangen. Daar ben ik heel blij mee, want het gaat om een kwetsbare groep voor wie weinig specifieke aandacht is.”

“Dan blijft er één keuze over, maar die kwam wel als een klap binnen”

Jeroen van den Brink moest zeven jaar geleden afscheid nemen van dochter Feline, wat voelde als een tegennatuurlijke keuze. Bij de 20 weken-echo werd een ernstige hartafwijking gevonden. “Opeens zit je tegenover een arts die je vertelt dat er drie keuzes zijn”, zegt hij, “keuzes die je liever niet maakt. Ze leggen alles heel goed uit hoor en geven je alle tijd, maar je moet toch zelf een besluit nemen. Gelukkig zaten we op één lijn. We zijn niet gelovig en niet ingrijpen was geen optie. Maar een leven vol operaties, beperkingen en een korte levensverwachting wilden we onze dochter ook niet aandoen. Dan blijft er één keuze over, maar die kwam wel als een klap binnen.”

Reacties omgeving

Van den Brink en zijn ex-vrouw voelden zich sterk in de periode die volgde en dachten na over de manier waarop ze afscheid wilden nemen. Daarin werden ze van begin af aan gesteund door hun naaste familie. Al bij het eerste gesprek in het ziekenhuis zaten zij in de wachtkamer. Dat is zeker niet bij iedereen het geval. Er zijn ook voorbeelden van ouders die de zwangerschapsbeëindiging voor zich houden, uit angst voor veroordeling door hun omgeving. “Op het beëindigen van een zwangerschap rust nog vaak een taboe”, zegt Rietberg. “We horen bij Stille Levens regelmatig dat anderen zich moeilijk kunnen inleven. Ze maken pijnlijke opmerkingen of er wordt na enige tijd niet meer over gepraat. Ik hoop dat deze brochure mensen informatie, maar ook empowerment geeft. Je hoeft je geen mak lam te voelen dat alles overkomt. Neem bijvoorbeeld afscheid op een manier die bij jou past, dat is belangrijk voor de toekomst.”

Lees hier het volledige artikel

Bron: Nataal / tekst: Eveline van Herwaarden

Vakblad Nataal 25-05-2021

lees meer...
NOS/RTL4: Meer aandacht voor zwangerschap en verlies

NOS/RTL4: Meer aandacht voor zwangerschap en verlies

Jaarlijks 23 miljoen miskramen, maar nauwelijks aandacht voor het verdriet

Er lijkt meer begrip te ontstaan voor het leed van ouders die hun kind al vroeg tijdens de zwangerschap verliezen. De media berichten over de vele ouders die te maken krijgen met een miskraam. En het grote maar onzichtbare verdriet dat daarachter schuilgaat.

Afgelopen maand was er het bericht over de mogelijke komst van een rouwverlof voor mensen die getroffen worden door een miskraam of die hun baby tijdens de zwangerschap verliezen. En nu stellen enkele internationale artsen en onderzoekers in het medische-wetenschappelijke tijdschrift The Lancet, dat er meer aandacht moet komen voor miskramen. En vooral ook voor het verdriet dat erachter schuilt.

1 op de 7 zwangerschappen loopt vroegtijdig verkeerd af

‘Jaarlijks 23 miljoen miskramen, maar nauwelijks aandacht voor het verdriet’ kopte NOS (dinsdag 27 april). “Wereldwijd loopt een op de zeven zwangerschappen vroegtijdig verkeerd af. Gewoon uithuilen en opnieuw beginnen. Dat lijkt vaak de algemene teneur van de reacties bij een miskraam, valt op te maken uit een analyse in The Lancet. Miskramen worden gezien als onvermijdelijk, maar dat is onterecht en doet geen recht aan het verdriet van vrouwen die het overkomt.”

Niemand kende de baby nog

RTL Nieuws publiceerde (donderdag 29 april) het artikel ‘Amper aandacht voor verdriet na miskraam, en dat moet anders’. Gz-psycholoog Merith Cohen de Lara vertelt hierin dat ze in haar praktijk in Amsterdam geregeld vrouwen ziet die depressief zijn doordat ze een miskraam hebben gehad. “Het lastige aan een miskraam is dat het verdriet daarna geen gedeelde rouw is”, vertelt ze. “Het baby’tje is niet op de wereld geweest, niemand heeft hem of haar leren kennen, het was alleen nog van jou en je partner.” Eigenlijk, zo zegt Cohen de Lara, rouw je om iets dat er nog niet echt is geweest. “En dat kan heel groot zijn. Je neemt niet alleen afscheid van je kindje, maar ook van een toekomst met dit kindje. Je moet je toekomstbeeld bijstellen.”

Belangrijk om dit verdriet te kunnen delen

De onderzoekers stellen in The Lancet dat de zorg voor vrouwen die dit meemaken, ondermaats is.  Cohen de Lara beaamt dat goede zorg belangrijk is, maar pleit er niet voor dat iedereen therapie moet nemen. “Het is een fabeltje dat je hier alleen overheen kan komen met een psycholoog. Het is juist belangrijk dat vrouwen het eerst delen met hun partner, hun familie, hun vriendinnen. En als de kwaliteit van leven dan achteruit gaat door het verdriet, als ze vastlopen: dan is er altijd nog therapie die kan helpen.”

Relaxtere omgang met rouw

Het zou volgens Cohen de Lara schelen als de samenleving iets relaxter omgaat met verdriet, dood, rouw. “’We vinden dat lastig. Mensen reageren vaak met feitelijke vragen: ‘Heb je enig idee hoe het kwam?’ Daar zitten vrouwen niet altijd op te wachten, die willen ook graag vertellen wat het met hen doet.’ Cohen de Lara ziet bijvoorbeeld dat vrouwen het vertrouwen in hun lichaam kwijt zijn geraakt, bang zijn voor een volgende zwangerschap, zich eenzaam voelen in hun relatie of bij vrienden of familie.”

Bronnen: NOS en RTL Nieuws

 

lees meer...
NOS: Kabinet onderzoekt betaald verlof na doodgeboorte of miskraam

NOS: Kabinet onderzoekt betaald verlof na doodgeboorte of miskraam

Onderzoek betaald verlof

Het kabinet bekijkt of er voor mensen die te maken krijgen met een miskraam of een doodgeboren kindje een paar dagen betaald verlof kan komen. Dat zei demissionair minister Koolmees maandag 12 april in de Kamer.

GroenLinks en SGP vinden dat zo’n regeling er moet komen. In Nieuw-Zeeland is vorige maand een wet aangenomen die stellen het recht geeft op drie dagen doorbetaald verlof na een miskraam of doodgeboorte. SGP en GroenLinks willen zo’n regeling in ons land ook.

Eerder zei het kabinet al te kijken naar een regeling voor rouwverlof. In dat onderzoek wordt nu ook bekeken of er iets geregeld kan worden voor mensen die getroffen worden door een miskraam of doodgeboorte.

Impact

GroenLinks Kamerlid Maatoug vindt het van belang dat het kabinet er alles aan doet om meer aandacht voor dit onderwerp te krijgen. “Mensen die dit meemaken durven dit vaak niet bespreekbaar te maken.” SGP-Kamerlid Stoffer spreekt van een ‘enorme impact’ wanneer een zwangerschap onverwacht eindigt in een miskraam of een kindje dat dood wordt geboren. Volgens het Kamerlid is het te begrijpen dat je bij zo’n ingrijpende gebeurtenis niet direct op de werkvloer kunt komen.

Het onderzoek gaat binnenkort van start en de uitkomsten worden voor het einde van het jaar verwacht.

Bron: NOS

 

 

 

lees meer...