Stille Levens Blogs
Home »
Door de jaren heen
Onze trouwdag, deze maand alweer vier jaar geleden.. We vierden deze dag precies zoals wij dat wilden. Extra bijzonder dat we deze dag...
lees meerIk lijk wel stuk
Zaterdagochtend, half 9. Ik word uit mijzelf wakker en besluit uit bed te gaan. De rest van mijn gezin slaapt nog; van die stille ochtenden...
lees meerDe tijd na...
Het afgelopen jaar heb ik geen blog geschreven. Het lukte me niet. Waar moest ik over schrijven? Naast dat ik het wat drukker heb, geeft...
lees meerIs dit echt?
Daar lag ik op bed. Met mijn neus tegen een klein kronkelend mensje aangeplakt, mijn tweede dochter. Ons eerste moment alleen na de...
lees meerNog nooit zo (in)compleet
Cliché maar waar, het leven heeft z’n ups en downs. En sinds het overlijden van Ravi en de geboorte van zijn twee zusjes ben ik me daar,...
lees meerGolven van gemis
Gemis is er altijd. Soms is het zachtjes aanwezig, als een rustige zee die bijna stil ligt. Dan kabbel ik mee met de stroom van de dag. Ik...
lees meerJe hoeft het niet alleen te doen
Het is 1.00 uur. Ik lig al twee uur naar het plafond te staren. Naast me staat een foto van Lieke, waar mijn blik af en toe op valt. Het is...
lees meerIn stilte dichtbij
Ik heb al een tijdje niks geschreven. Ik weet niet precies hoe het komt. Ik denk elke dag aan Ella, maar toch voelt ze de laatste tijd...
lees meerMijn verjaardag zonder jou
30 augustus. Vandaag word ik 39 jaar. Mijn laatste verjaardag voordat ik 40 word. Elk jaar opnieuw voelt jarig zijn dubbel. Sinds het...
lees meerSamen alleen
Er zijn vrienden die meeleven, broers en zussen die meevoelen, ouders van wie het hart ook breekt. Maar op één ding was ik niet...
lees meerIets minder alleen
Soms voelt het alsof niemand het echt ziet. Alsof ik verdwaald ben geraakt in een landschap dat anderen niet kennen. Waar alles doffer...
lees meerZo had het niet moeten gaan
Verdoofd keek ik naar buiten. Af en toe gleed mijn blik naar het kleine, pasgeboren kindje in mijn schoot. Ik aaide haar zachte haartjes....
lees meerEen ander, gedroomd leven
We zijn een weekend weg met vrienden en zijn op een camping net onder Parijs. Zittend bij ons huisje op de camping, staar ik voor me uit....
lees meerWe laten je liever niet alleen
Eigenlijk laat ik hem in de steek. Ik ga lekker met mijn gezin op vakantie naar Frankrijk en ik laat Mees achter. Mees blijft thuis. Hij...
lees meerDe uitgerekende datum
Een magische datum: de uitgerekende datum. Als zwangere leef je vaak naar dat ene moment toe, die wonderlijke dag die op de horizon voor je...
lees meerMeer dan ooit
Het voelt alsof het tien jaar geleden is en tegelijkertijd alsof het gisteren was. De dag dat de wereld stopte met draaien, althans voor...
lees meerMorgen kan alles anders zijn
Ik draai wat voor de spiegel en bekijk mezelf. Ik leg mijn hand op mijn steeds groter wordende buik. Mijn bolle buikje, waar ik zo trots op...
lees meerBij haar mag ik voelen
Ik heb een vriendin. We leerden elkaar kennen toen we allebei zwanger waren. Onze uitgerekende datums scheelden maar een paar weken. Onze...
lees meerZomerstilte
Het is een warme zomerdag. Gijs giet water uit een emmer over zijn voeten en roept dat hij een brandweerman is. Noor zit op haar hurken,...
lees meerZichtbaar en onzichtbaar verbonden
“Een koningskoppel, wat leuk!” Die reactie krijgen we regelmatig sinds onze dochter Noa is geboren. Voor de buitenwereld is het ook zo,...
lees meer365 dagen vol liefde
Vandaag 6 juni is jouw jaardag, lieve Arthur. Twee keer knipperen met je ogen en we zijn weer een jaar verder. 365 dagen waarop je...
lees meerVoor altijd en een leven lang
Tien jaar geleden overleed Lev, onze zoon, ons zo gewenste kindje. In die periode was ik werkzaam bij een grote GGZ-organisatie. Na het...
lees meerHet museum van mijn kleine zus
Vorig jaar, toen ik nog vier was, verhuisde ik van Singapore naar Bangkok, Thailand. Ik ben in Singapore geboren, net zoals mijn zusje...
lees meerHet moment dat rouw me inhaalde op de snelweg
Mijn hart maakt een sprongetje, maar niet zo’n opwaartse, waar je een fijn gevoel aan overhoudt. Het is meer een sprong het diepe in. Ik...
lees meerSamen dromen
We zijn inmiddels twee jaar verder sinds de stille geboorte van onze Benja. Ons prachtige zoontje die zoveel liefde heeft gebracht. Het...
lees meerZwarte dieptes en warme zonnestralen
De jaren tellen door. Het is alweer negen jaar geleden dat ik de laatste dagen van mijn zwangerschap van Juliëtte inging. Wat blijf ik...
lees meerVannacht was je wakker
Vannacht was je wakker. Je was niet dood. Je lag al die tijd gewoon te slapen. Een heel diepe slaap van ruim drie jaar. Al die tijd...
lees meerJarig met een zucht
Voorzichtig wordt er aan mijn wang gekriebeld. Er gaat een hand door mijn haar. Ik voel het allemaal, maar ik houd mijn ogen nog even...
lees meerTerug naar toen
We rijden met onze jongste dochter de parkeergarage van het ziekenhuis in. Ze heeft een reguliere controle bij de kinderarts. Ik vind het...
lees meerMijn baarmoeder, een kerkhof
April is voor velen een maand van nieuw leven. De natuur ontwaakt, bloemen bloeien, de zon zien we steeds vaker. Maar voor mij is april de...
lees meerVonkjes van liefde
“Hoe voelt het verdriet nu voor je?”, vraagt mijn moeder. We zitten op de bank. Mijn tweede dochter wordt binnenkort één en onlangs...
lees meerWanneer genieten niet lukt
Ik ben weer zwanger en het lukt me niet te genieten. Hoe hard ik het ook probeer, het lukt niet. Het is inmiddels vier jaar geleden dat ik...
lees meerVerhaaltjes van thuis tot aan de sterren
Het avondritueel zit er bijna op. Ik zit op de grond in de kamer van Gijs. Hij doet alsof hij héél hard na moet denken welk boek er...
lees meerLeven in licht en donker
Vorig jaar, rond deze tijd, schreef ik over het eerste jaar zonder Ella. Die blog werd in januari van dit jaar online gezet.Alle eerste...
lees meerBrekende harten
Elles en ik zijn samen in de kraamsuite en ik staar naar de mooiste stad van het land, al kan me dat nu totaal niet boeien. Het is...
lees meerMoeder van vijf prachtige kindjes
Ik klik met mijn muis op het scherm en maak de kleuren donkerder en weer lichter. Ik verander alles net zo lang tot het allemaal precies is...
lees meerWat ik het allermeeste mis
Tien jaar geleden veranderde ons leven voorgoed. Onze zoon Lev werd geboren, maar we moesten hem meteen weer loslaten. Sindsdien is er geen...
lees meerOverweldigende onrust
Ik rijd terug naar huis. Terug naar huis vanaf Finns plekje op de begraafplaats. Het is prettig dichtbij, hooguit een kwartiertje...
lees meerWanneer donkere gedachten overheersen
De eerste weken na het overlijden van Ella was ik in overlevingsstand. Veel dingen deed ik op de automatische piloot, alsof ik verdoofd...
lees meerZie mijn stilte
Waarom ziet niemand hoe het met mij gaat? Hoort echt niemand mij schreeuwen? Hallo? “Help mij nou toch!”, roept het kleine meisje in...
lees meerDe feestdagen zijn voorbij
De kerstdagen zijn voorbij, het nieuwe jaar is aangebroken en ik kan eindelijk ademhalen. Ik vond het moeilijker dan verwacht, al die...
lees meerVier jaar Saar
Vandaag is het alweer vier jaar geleden dat we jou mochten ontmoeten. Vier jaar geleden dat het zo oorverdovend stil werd in ons leven....
lees meerEen mooie gedachte
Vanaf de bank kijk ik om me heen. Onze woonkamer heeft zich weer gevuld met lichtjes, kerstversiering en een grote boom. Ik snuif de...
lees meerZwanger na verlies
22 weken en 5 dagen zwanger. Mijn man en ik beginnen de dag met een hele mooie en fijne echo bij de verloskundige. Na een spannende...
lees meerSchuldgevoel
In de eerste dagen na het overlijden van Saar heb ik meerdere keren gehoord dat ik niets had kunnen doen om haar dood te voorkomen. “Je...
lees meerHet komt (niet) goed
We zijn net ontvangen in het ziekenhuis en iedereen is opgewekt, want vandaag gaat Benja geboren worden. Terwijl de intake plaatsvindt,...
lees meerDe stilte in mij
Het is de stilte in mij die er soms uit lijkt te barsten. Een moment dat ik wil schreeuwen, huilen en stampvoeten. De stilte lijkt dat te...
lees meerTerug in de tijd
“Ik wil graag dat je je ogen sluit en teruggaat in de tijd, naar het moment dat we vandaag behandelen,” zegt Angela, mijn...
lees meerWanneer het rumoer verstilt
Ik schrijf veel minder dan ik deed. De behoefte om te delen neemt niet af, maar wellicht heb ik beter leren omgaan met de situatie zoals...
lees meerEen weg vol contrasten
Ik houd niet van zwart-witdenken, geef mij maar de gulden middenweg.Soms is de realiteit wit en dan ineens zwart. Je kunt niet vluchten...
lees meerKriebelende haartjes
Het is 8 mei 2023, bijna middernacht. Ik heb Benja op mijn borst liggen. Dit is de eerste en direct laatste keer dat ik huid-op-huidcontact...
lees meer


















































