Ach, het is weer Vaderdag. Samen als gezin, compleet en zoet bij elkaar. Papa krijgt een lelijke papieren stropdas, die toch de mooiste stropdas is, omdat hij door het liefste kindje is gemaakt. Een leren schort voor bij de barbecue, een nieuwe set schroevendraaiers, of een lekker luchtje. Een jaarlijkse dag om paps eens extra te verwennen. Bouwmarkten, elektronicazaken, tuincentra, delicatessenwinkels en drogisterijen spinnen er garen bij. En vader kan er weer een jaar op teren.
Mij wordt vaak het beeld voorgehouden dat het een mierzoet feestje is voor mierzoete gezinnen. Natuurlijk hoort dat bij de commerciële wereld en – wees eerlijk – vaak ook op de sociale media. Terwijl er vaders zijn die
- ziek zijn
- overleden zijn
- gevangen zitten
- ver weg aan het werk zijn
- gewelddadig zijn
- onbereikbaar zijn
- monsters zijn
- belemmerd worden in hun vaderrol
- nooit kinderen kregen
- kinderen moesten afstaan, omdat de rechter dat bepaalde
- kinderen moesten begraven of cremeren
- …
Ben je dan als gezin compleet en gezellig bij elkaar? Volmaakt is het nergens, maar als je als gezin compleet bij elkaar bent, is dat een rijke zegen. Koning Willem-Alexander zei op zijn verjaardag: ”Mijn grootste geschenk is dat we vandaag als gezin compleet bij elkaar zijn.” Ik was blij voor hem, maar het zette mij wel aan het denken. Die zin zal ik zelf nooit uitspreken op een verjaardag of een feestdag en ook niet op Vaderdag. Dagen waarop ik mijn kinderen extra mis, bovenop het gemis dat ik iedere dag ervaar. Dat maakt mij verdrietig en somber en soms ook wel jaloers en gefrustreerd. Ik heb inmiddels geleerd dat dat normaal is en dat het geen zin heeft om er alles aan te doen deze gedachten en gevoelens te negeren. Als je dat doet, dienen ze zich vroeg of laat toch wel aan.
Geen lelijke, mooiste papieren stropdas voor mij. Dat scheelt weer wat gênante momenten, denk ik dan maar. Maar wat had ik graag die papieren stropdas gekregen en met gêne gedragen! Wat had ik graag Samuel en Matthias bij me willen hebben! Ook op de gewone dagen, buiten de feestdagen om. Want ”gewone dagen” zijn er veel meer dan feestdagen.
Vandaag is het ook Vaderdag voor mij. Geen papieren stropdas, maar vast wel een leuk cadeautje. En dan zeggen we maar dat Samuel en Matthias het hebben uitgezocht. Maar mierzoet is het niet. Bitterzoet wel. Dat zal zo blijven. Dat kan en hoeft ook niet opgelost te worden. Het hoort bij mijn leven. Mijn leven als vader van Samuel en Matthias, die fysiek afwezig zijn, maar toch ons gezin compleet hebben gemaakt. En in mijn hart en gedachten altijd aanwezig. Misschien maken ze elk jaar wel een cadeautje en heb ik die nog te goed. Voor later.
Ach, het is weer Vaderdag …
Ah, het is weer Vaderdag!
Over Hilco
Hilco Scherrenburg (1991) is getrouwd met Gea (1994) en woont in Emmeloord. In oktober 2021 is hij vader geworden van Samuel* en Matthias*. Hilco houdt van schrijven en wil daarmee ook de herinnering aan zijn zonen levend houden.