Ik ben fan van het personage Mr. Bean. In december stuurt hij kerstkaarten naar zichzelf. Vervolgens is hij oprecht blij als hij de kaarten van zijn deurmat opraapt. Trots hangt hij ze op. In de film wordt het komisch neergezet. Mr. Bean geniet van de kaarten die hij zichzelf stuurt, omdat hij van anderen geen kaarten ontvangt. Er is niemand die aan hem denkt, of de moeite neemt om een kaartje naar hem te sturen. In de film is het komisch, maar ten diepste is het tragisch.
Dit tragische gevoel kun je ervaren op Vaderdag. Je bent vader, maar er is geen kindje dat je een papieren stropdas of een mooie tekening geeft. Of misschien is er wel een kindje dat dit doet, maar is er steeds die ene die wel erg stil blijft, elk jaar weer. De kleine, grote afwezige.
Grote afwezigen kunnen ook mensen zijn van wie je juist vandaag iets zou willen vernemen. Iets. Geen hele verhalen, of uitbundige cadeaus. Gewoon iets. Iets kleins kan deze dag groots maken. Een grootse dag, speciaal voor jou, vader van het kindje dat zo gemist wordt. Een kaartje, een appje, een klein presentje. Iets. Als signaal dat jij gezien wordt als vader van dit kindje. En dat je daar op deze dag – net als op al die andere dagen in het jaar – best trots op mag zijn. Je hoeft geen bevestiging te krijgen van wat je zelf weet (”je bent vader van […]”), wel is het een groot cadeau om te horen dat je de beste vader bent van je afwezige kindje. Als dat nou eens op een kaart zou staan, dan geef je die kaart toch een prominente plek in je huis!
En als je nou niets hoort, wat dan? Dan kun je vervallen in tragiek. Maar uiteindelijk heb je daar vooral zelf last van. Je gaat jezelf beklagen en vervalt in zelfmedelijden. En soms kun je daar niet omheen en hoef je dit ook niet met alle kracht weg te duwen. Dan is dat gewoon zo. En toch, blijf het steeds herhalen, ook als anderen het niet zeggen: ”Ik ben de beste vader van [….] Ja, ik kan niet alles, heb ook mindere kanten, maar toch kan […] zich geen betere vader wensen.” Schrijf het desnoods maar op een vel papier! Is dat tragisch? Zo zou je het kunnen zien, maar wat doe je jezelf dan tekort! Is het komisch? Mogelijk. Het is vooral honderd procent waar! Schrijf maar mee:
Ik ben de beste vader van […]
Vandaag is het míjn Vaderdag!
Over Hilco
Hilco Scherrenburg (1991) is getrouwd met Gea (1994) en woont in Apeldoorn. In oktober 2021 is hij vader geworden van Samuel* en Matthias*. Hilco houdt van schrijven en wil daarmee ook de herinnering aan zijn zonen levend houden.