Blog

Soms zijn er van die woorden die mensen zeggen als het gaat over onze overleden zoon Arthur. Dat mensen vragen hoe het met ons gaat of dat we het over Arthur hebben en hoe alles is gegaan.

Het is zo fijn als we het daar af en toe over mogen hebben. Dat hij ook bij anderen nog voortleeft in hun gedachten. Dat ze dat doen waardeer ik enorm.

Soms zijn de gekozen woorden toch wat “ongelukkig”. Maar ik ben positief ingesteld en ga uit van de beste intenties van mensen. En toch, en toch… soms wordt er ook iets met ongetwijfeld de beste intenties gezegd dat niet zo lekker binnenkomt.

Laatst kwam ik in het ziekenhuis een verpleegkundige tegen die ook voor ons gezorgd heeft in de periode dat we in het ziekenhuis lagen na de stilgeboorte van Arthur. Inmiddels is dat bijna zeven jaar geleden. Dus dat ze het nog weet en ernaar vraagt, vind ik bijzonder en hartverwarmend.

Gelukkig kon ik zeggen dat het goed met ons gaat, Arthur hoort bij ons gezin. Luchtig het ene moment, rauw het andere moment. Dat je opeens beseft dat we een kindje bij ons moeten missen. Rouw ligt altijd op de loer. Maar we durven te zeggen dat het goed gaat. Wie had dat destijds gedacht?

We praatten nog wat verder over van alles en nog wat. Ook over onze kinderen. En toen zei ze ineens “Ik moet er niet aan denken dat een van onze kinderen dood zou gaan. Ik zou dat niet kunnen.” Op dat moment dacht ik er niet veel van.

Toch bleven de volgende dagen die woorden “Ik zou dat niet kunnen” door mijn hoofd spoken. Ik dacht er steeds over na. Het werden van die “knaagwoorden” die terug bleven komen. Ik merkte dat ik er toch wat verdrietig en geïrriteerd van raakte.

Ik denk dat niemand dit zou kunnen. Ik doe het, leven met het verdriet van het verlies van onze lieve Arthur. En toch, ik kan dat óók niet. Ik denk dat niemand dat kan. Of het je eenmaal of meerdere keren overkomt, niemand kan het ooit. Je doet wat je kunt en mijn ervaring is dat na verloop van tijd het leven gelukkig ook weer andere kleuren laat zien dan zwart en grijs. Maar nee, niemand kan dit.

Door dit voorval is het mij zo duidelijk geworden hoe lastig het is om de juiste woorden te vinden. Hoe je ze hebt bedoeld is niet altijd hoe het wordt ontvangen, laten we daar naar elkaar bewust van blijven. Toch wil ik blijven geloven in de beste intenties van mensen. Ook al knaagt het soms wel…